اصولگرائى امام علی (علیه السلام) (قسمت سوم)

3 - روش برخورد با ابن ملجم مرادى
پس از بیعت مردم با امام على علیه السلام، اصبغ بن نباته مى گوید:
حاکم یمن گروهى را به سرپرستى ابن ملجم خدمت حضرت امیرالمؤ منین على علیه السلام فرستاد، تا از طرف مردم یمن بیعت کنند.
همه بیعت کردند، وقتى نوبت به ابن ملجم رسید، با بیاناتى رسا و شیوا، امام على علیه السلام را ستود، و با افتخار تمام با حضرت امیرالمؤ منین على علیه السلام بیعت کرد.
امام على علیه السلام براى بار دوّم از ابن ملجم خواست که بیعت کند، و او چنین کرد،
تا خواست از مقابل حضرت امیرالمؤ منین على علیه السلام رد شود و سرجاى خود بنشیند براى بار سوّم امام على علیه السلام او را صدا زد و فرمود:
بیعت کن و دچار حیله و نیرنگ مباش و بیعت خود را نشکن.

ابن ملجم گفت:
سوگند به خدا اى امیرالمؤ منین علیه السلام ندیدم که با دیگرى چنین رفتارى داشته باشى.
حضرت امیرالمؤ منین على علیه السلام با اشاره به او فهماند که تو بیعت مى شکنى، و قاتل من خواهى بود، روزها گذشت و ابن ملجم در مدینه مریض شد و چند هفته در منزل امام على علیه السلام بسترى و معالجه گردید و تا حادثه حکمیّت از یاران حضرت امیرالمؤ منین على علیه السلام بود، از آن پس منافق شد و در گروه خوارج قرار گرفت.(77)
با اینکه امام على علیه السلام قاتل خود را مى شناخت، امّا هیچ گونه برخوردى با او نمى کرد، زیرا کسى را به جرم ناکرده مجازات نخواهند کرد.
امّا وقتى او را مى دید شعر معروف معدیکرب را مى خواند که:
اءُریدُ حَى اتَهُ وَ یُریدُ قَتلى غِدیرُکَ مِن خَلیلک مِن مُرادٍ

(من زندگى او را و او کشته شدن مرا مى خواهد، و این نیرنگ بازِ دوست نما، از طایفه مراد است.)(78)

پاورقی:

77- ارشاد شیخ صدوق ص 13

78- شب هاى پیشاور ص 782 - و - دیوان منسوب به امیرالمؤ منین علیه السلام ص 170 -و- منتهى الا مال ص 207

برگرفته از:

کتاب الگوهای رفتاری امام علی علیه السلام (جلد2) (دانلود کتاب)

جهت تعجیل در فرج: 

 اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و العن اعدائهم