سقیفه

سقیفه به معنای ایوانچه ای سقف دار (سایبان دار) است.(1)
سقیفه در ناحیه شمال (غربی) مسجد النبی و با فاصله ای کمتر از یک کیلومتر از خانه حضرت رسول(صلی الله علیه و آله) قرار داشت این سایبان جمعیتی کمتر از یکصد نفر را در خود جای می داد. آنجا محل اجتماع انصار (مردم مدینه از جمله اوس و خزرج) بود.(2)
پس از رحلت رسول خدا(ص) گروهی از لشکر اسامه جدا شدند و اجازه ندادند پیامبر ضمن یک سند کتبی علی(علیه‎ السلام) را به عنوان جانشین خود انتخاب کند، ‌آنان در حالی که علی (علیه‎ السلام) و بنی هاشم سرگرم مراسم غسل پیغمبر بودند جسد پیامبر را رها کرده و برای تعیین رئیس امّت در سقیفه بنی ساعده گرد آمدند مهاجرین و انصار در سقیفه هر کدام را لایقتر از دیگر می پنداشتند، مردم مکه می گفتند: «اسلام در شهر ما و میان ما آشکار شد، پیامبر از مردم ماست؛ ما خویشاوندان او هستیم، ما پیش از شما این دین را پذیرفته ایم پس زمامدار مسلمانان باید از مهاجرین باشد.» انصار می گفتند: «مکه دعوت پیامبر را نپذیرفت با او به مقابله و دشمنی پرداخت و این ما بودیم که پیامبر را یاری کردیم و اسلام را رونق بخشیدیم و... پس زمامدار باید از انصار باشد و برخی از انصار گفتند از ما امیری و از مهاجرین امیری، لیکن ابوبکر این رأی را نپذیرفت و روایتی جَعلی از پیامبر نقل کرد که فرموده است: «الأئمة من قریش» این حدیث هر چند در متن و سند آن جای مناقشه است امّا انصار را ساکت کرد و گذشته از این روایت دروغی که ابوبکر آورد دشمنی دیرینه اوس و خزرج نیز در پیشبرد نظر مهاجران بی تأثیر نبوده است.(3)

پاورقی:
(1) . شهیدی، سید جعفر، تاریخ تحلیلی اسلام، ص 91
(2) . حسنی، علی اکبر، تاریخ تحلیلی و سیاسی اسلام، ص 319
(3) . شهیدی، سید جعفر، تاریخ تحلیلی اسلام، ص 92

منبع: www.askquran.ir

جهت تعجیل در فرج: 

 اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و العن اعدائهم